Een onthullend verhaal uit de Hoorn van Afrika.*)

Elias was een Oost-Afrikaanse zendeling. Hij woonde in een druk bevolkt Somalisch vluchtelingenkamp bij een grote stad in de Hoorn van Afrika. Op een nacht werd hij opgeschrikt door de onverwachte komst van een Somalische sjeik, Abdul-Ahad. Elias vroeg zich angstig af of dit de nacht was die de militante Somalische moslimgroep Al-Shabaab had gekozen om zich op weer een andere christen te wreken.

Terwijl Elias de deur nog niet eens open had, kwam de sjeik al met de dwingende vraag: “Ja of nee. Heeft het bloed van Jezus betaald voor de zonden van iedereen?” Bang en zenuwachtig antwoordde Elias bevestigend. De sjeik reageerde staalhard: “Je liegt!” Hij twijfelde een moment en vervolgde: “Het bloed van Jezus kan mijn zonden niet vergeven.” En daarop vertelde hij aan Elias van het vele geweld dat hij gepleegd had in het door oorlog verscheurde Mogadishu. De sjeik begon te beven en te huilen. “Ik heb daarvan bevrijding nodig”, zei hij.

“Als wij vannacht overeenstemming vinden, dan zal God jou vergeven”, was Elias’ reactie. De oude sjeik en Elias baden samen en Abdul-Ahad werd die nacht gered. Voordat hij vertrok keerde hij zich tot Elias en vertrouwde hem toe: “Als je mij op straat ziet, dan zie je mijn moslim-hoed en mijn baard en je bent bang voor me. En dat weten wij. Maar je moet ook weten dat wij van binnen leeg zijn. Wees niet bang voor ons. We hebben het evangelie nodig.”

“Dat was mijn Macedonische roeping”, vertelde Elias later. “Ik zal het nooit vergeten.” (Hij refereert aan het verhaal uit Handelingen waarin Petrus wordt geroepen om over te komen naar Macedonië.)

*) Dit is een van de vele verhalen die voorbij kwamen in de gebedsgidsen die tot nu toe zijn verschenen bij het initiatief om tijdens de islamitische vastenmaand ramadan dertig dagen te bidden voor de moslimwereld. Het laat zien dat achter de intimidatie leegte schuil gaat. Een van de dingen die de gebedsgids wil doen, is begrip kweken voor onze moslim-naasten.